Wanneer is iemand nu sociaal humaan? Een wie bepaald dat?
Als utopist streef je naar een perfecte samenleving, maar je heb te maken met mensen. Geen mens is gelijk in denken en handelen. Het is dan ook niet juist te veronderstellen dat de ander hetzelfde denkt en handelt als jij. Immers dan zouden er ook geen rechters zijn. Evenzo is het onjuist te veronderstellen dat in een perfecte samenleving het oudste beroep van de wereld niet meer aanwezig is. Wat is een realistische samenleving? In elk geval een samenleving die het dichts komt bij Utopia. Laten we samen gaan brainstormen en onze fantasie gebruiken met Utopia als het ultieme doel!
Ongeacht locatie en in welke tijd mensen geboren zijn, is het biologische lichaam het voertuig van de ziel.
De mens – Homo Sapiens – ontwikkeld zich zowel lichamelijk als geestelijk gedurende zijn leven tot zijn dood.
En dood gaan we allemaal, dus ook in Utopia.
De mens ontwikkeld ook zijn sociale bewustzijn, en waar de één ophoud gaat de ander verder. Opgroeiend in zijn omgeving worden normen en waarden met de paplepel ingegoten. Als volwassen mens kan je ingedeeld worden tot de groep van: barbaren, proletarisch, ordinair, extra ordinair, burgerlijk, intellectueel of als wonderkind.
Het sociaal humanisme is een postmaterialistische levensovertuiging.
De postmaterialist is een maatschappij kritische idealist die zichzelf wil ontplooien, zich verzet tegen sociaal onrecht, en opkomt voor het milieu. Hij die het materiële persoonlijke bezit niet als grootste vorm van geluk ervaart.
Een sociaal humanist kenmerkt zich door:
- Ruim en zacht van oordeel.
- Vriendelijk en zorgzaam tegenover welwillende en afhankelijke medemens.
- Hij is menslievend, welwillend.
- Moreel hoogstaand beschaafd mens.
- Hij die voor alles de menselijke waardigheid, vrijheid en de waarde van persoonlijkheid en autonomie wil hooghouden en bevorderen.
- Die het geloof aan een persoonlijke god niet als voorwaarde stelt of bestrijd.
- Met een wereld beschouwing en onderzoek naar sociale, ethische, spirituele en creatieve mogelijkheden van de mens.
- Bewust van zijn eigenverantwoordelijkheid.
- Bereid om te blijven leren en kennis en vaardigheden te delen
De sociaal humanist laakt de onbeschaafde.
- Zij, die getuigen van ruwheid, ongemanierdheid, en schaamteloosheid.
- Met een gedrag van eigenbelang en behoefte aan het persoonlijk materieel bezit dan wel persoonlijke genoegens zonder rekenschap met zijn medemens.
- Het zich niet realiseren door geen aandacht te schenken, of verantwoordelijk voelen voor zijn handelen tegenover zijn medemens.